Wosk pszczeli
uzyskuje się kiedy dochodzi do stapiania pustych plastrów miodu pszczół (Apis
mellifera L.) Plastry topi się gorącą wodą oraz oczyszcza się w płynnej postaci
z zanieczyszczeń. Zastygły po ochłodzeniu wosk (pszczeli żółty wosk) w kolejnym
etapie wytwórczym przekazany oddziaływaniu utleniających środków (wybielanie),
po to żeby otrzymać biały wosk pszczeli.
Produkowany przez pszczoły miód a także wosk jest od wielu lat używany przez ludzi
wielu kultur w formie pożywienia (miód) a także
jako istotny komponent kosmetyków i maści (wosk pszczeli). W
starożytności z wosku produkowano tablice przeznaczone do pisania. Odkryto
także figury oraz woskowe maski dorzucane zmarłym do grobów. Pochodzący z
Grecji medyk Calenus (129-199) wykorzystał wosk
pszczeli w płynnej postaci przy wytwarzaniu kremu. Londyńska książka
Pharmacopeia z roku 1618 również dokumentuje wykorzystanie wosku pszczelego w
produkowaniu maści, współcześnie określanej popularnie Coldcreme.
Żółty albo jasnobrązowy (żółty wosk pszczeli) albo biały (biały wosk pszczeli), bezsmakowy, nie przyklejający się do zębów, o
niekrystalicznym, drobnoziarnistym, matowym składzie, lekko pachnący miodem
wosk, w trakcie podgrzania produkuje plastyczną, miękką masę, która nie
rozpuszcza się w wodzie, częściowo rozpuszczalna jest w alkoholu a także w
eterze, a także jest zupełnie rozpuszczalna w tłuszczach i olejach eterycznych.